Starosta powiatu nie zezwolił właścicielce gruntów leśnych na zmianę ich na użytek rolny.
Zdaniem organu przekształcenie działki w użytek rolny spowodowałoby, że fragment kompleksu leśnego położonego blisko działki przestałby funkcjonować jako las i uległaby zmniejszeniu obecna powierzchnia kompleksu leśnego.
Mogłoby to doprowadzić do utraty wartości przyrodniczych tej powierzchni gruntu – wyjaśnił starosta.
Właścicielka zaskarżyła decyzję organu.
Jej zdaniem starosta odmiennie potraktował jej działkę nie zezwalając na jej przeznaczenie na cele nieleśne, podczas gdy w poprzednich latach wydał decyzje zawierające taką zgodę w stosunku do sąsiednich działek.
WSA przypomniał, iż ustawodawca zezwala na zmianę przeznaczenia lasu jedynie w sytuacjach wyjątkowych, a mianowicie w przypadkach szczególnie uzasadnionych potrzeb właścicieli lasów.
Użycie przez ustawodawcę zwrotu "szczególnie" oznacza, że nie wystarczy ustalenie wystąpienia po stronie właściciela lasu jakiejkolwiek, zwykłej potrzeby przekształcenia terenu leśnego na użytek rolny.
Musi to być potrzeba wyjątkowa, kwalifikowana, uzasadniona szczególnymi okolicznościami, które w sytuacji konkretnego właściciela przeważają nad zasadą ochrony i trwałości utrzymania lasu – podkreśł sąd.
Organ wydając decyzję obowiązany jest każdorazowo do oceny czy w sprawie zaistniały "szczególnie uzasadnione potrzeby". Decyzja taka oparta jest na uznaniu administracyjnym – wyjaśnił WSA.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 14 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 1184/13, nieprawomocny