Jeżeli tak, to czy na podstawie art. 41a ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach powinna być przeprowadzona kontrola WIOŚ?

Czy w przypadku odzysku odpadów w takim przypadku należy uzyskać odrębną decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach w związku z § 3 pkt 80 rozporządzenia Rady Ministrów z 9.11.2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko czy wystarczy ww. decyzja uwzględniająca w treści sposób rekultywacji składowiska?

Odpowiedź:
Składowisko w każdej fazie swojego funkcjonowania jest instalacją (do czasu zakończenia fazy poeksploatacyjnej), to wykorzystywanie odpadów w procesie rekultywacji wydawane w oparciu o art. 42 ust. 2 ustawy 14.12.2012 r. o odpadach – dalej u.o. jest przetwarzaniem odpadów poza instalacją. Do rekultywacji mogą być dopuszczone wyłącznie odpady, o których mowa w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Środowiska z 30.04.2017 r. w sprawie składowisk odpadów – dalej r.s.o. (§ 17 r.s.o.) i w takim sensie r.s.o. ma zastosowanie w odniesieniu do rekultywacji. Wtedy organ wydający zezwolenie nie ma obowiązku przeprowadzania kontroli instalacji, o której mowa w art. 41a ust. 1 u.o., bowiem zastosowanie znajdzie art. 41a ust. 5 u.o.

Rekultywacja składowiska nie jest prowadzona w instalacji, tylko na terenie instalacji. Rekultywacja składowiska może polegać m.in. na wyrównaniu powierzchni składowanych odpadów, ułożeniu warstwy izolacyjnej oraz utworzeniu okrywy rekultywacyjnej z warstwy komunalnych osadów ściekowych wymieszanych z ziemią oraz nasadzeniu niskiej roślinności.

Gdyby do rekultywacji biologicznej składowiska były wykorzystywane komunalne osady ściekowe, zastosowanie znalazłoby również rozporządzenie Ministra Środowiska z 6.02.2015 r. w sprawie komunalnych osadów ściekowych, przez wytwórcę komunalnych osadów ściekowych.

Decyzja środowiskowa nie jest wymagana w przypadku przetwarzania odpadów poza instalacją. Uzyskiwanie decyzji środowiskowej na podstawie § 3 pkt 80 rozporządzenia Rady Ministrów z 9.11.2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko – dalej r.p.z.o.ś. dotyczy wyłącznie przedsięwzięcia, jakim jest rekultywacja składowiska.

Uzasadnienie:
Składowanie odpadów na składowisku to unieszkodliwianie ich w instalacji. Składowisko jest budowlą, w związku z funkcjonowaniem której powstają emisje do środowiska, a zatem spełnia dyspozycję art. 3 pkt 6 ustawy z 27.04.2001 r. – Prawo ochrony środowiska. Pozostaje ono instalacją także po jego zamknięciu.

Rekultywacja składowiska jest przedsięwzięciem mogącym potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko – § 3 ust. 1 pkt 80 r.p.z.o.ś. Dla rekultywacji decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wymagana jest wyłącznie na potrzeby uzyskania decyzji określonych w art. 72 ust. 1 ustawy z 16.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko – dalej u.o.o.ś. bądź zgłoszenia, o którym mowa w art. 72 ust. 1a u.o.o.ś. Jeżeli rekultywacja składowiska nie wymaga pozwolenia na budowę (ani innej decyzji spośród wymienionych w art. 72 ust. 1 u.o.o.ś. bądź zgłoszenia, o którym mowa w art. 72 ust. 1a u.o.o.ś.), nie wymaga też decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Ponadto, decyzja środowiskowa nie jest wymagana przed wydaniem decyzji o wyrażeniu zgody na zamknięcie składowiska lub jego wydzielonej części.

Rekultywacja składowiska jako taka nie wymaga pozwolenia na budowę. Przepis art. 29 ust. 3 ustawy z 7.07.1994 r. – Prawo budowlane dotyczy przedsięwzięć wymagających oceny oddziaływania na środowisko, a więc tych, dla których wydawana jest decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach.

Autor odpowiedzi: Piotr Ćwiek
Odpowiedzi udzielono 26.09.2017 r.

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie Prawo Ochrony Środowiska Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów